Zaterdagochtend. Vroeg, erg vroeg gezien de staat waarin ik verkeerde. Met een stramme kater waaruit een tergende hoofd- en vooral nekpijn voortvloeit slaap ik bijna door de telefonische wekker heen. Maar gelukkig weet ik mijzelf sterk te maken en eruit te gaan. Het eten was lekker, voorgaande avond. Het bier was vanaf de late middag ook erg lekker. En er was voldoende. Maar de vanuit Holland meegebrachte twee flesjes whisky deden me de das om. Maar goed. ’s Avonds een kabouter, ’s ochtends een kabouter. Gelukkig was daar ook Sander; die hield zich ook aan de afspraak welke in het late uur op vrijdag werd gedaan. Tegen zeven uur verzamelden Gary, Sander en ik op de afgesproken plek. We gingen vliegvissen op forel. Gary verzorgde de vliegenhengels en dergelijke. En daar stonden we, bij het krieken van de dag, een beetje te zwiepen met een veel te lange spinhengel, met zo’n gekke zwarte molen eraan met een gele lijn van wel 150/100 dik. Aan de leader hing een klein pluizig bolletje met een haak erin. De zogenaamde vlieg. Al gauw wist ik mijn eerste te verspelen in het riet. Deze had ik zelf meegebracht dus het was niet zo erg. Hangt ie er nog steeds Gary??? Al goed. Het tijdstip was aangebroken voor de rest van het gezelschap aan de ontwaaksessie te beginnen. Op tijd stond het ontbijt klaar en verzamelden we aan de ontbijttafel. De vliegvisles lieten we eventjes voor wat het was, zodat we onze magen konden vullen met krachtgevend voedsel voor de dag. Gezamenlijk vertrokken we na het ontbijt richting de forelvijvers om verder te vissen. Het bleek dat meerendeel van de deelhebbenden er gevoel voor hadden. Naar hartelust stonden daar een man of zes als bezetenen langs de waterkant, de lijn met vlieg zover mogelijk in het water trachten te krijgen. De concentratie om de kneepjes van het vak te leren waren meer prioriteit dan het daadwerkelijk vissen op de forellen.
Halverwege het tweede deel van de ochtend werd overleg gepleegd en besloten dat we de middag weer op snoek zouden gaan jagen. Gary, Dennis en ik gingen voor de tijd nog even in Eksjö de winkelstraat een bezoekje brengen om wat souvenirs te zoeken voor het thuisfront. Hierna werd nog een bezoekje aan Mats (Fiske Stig) gebracht en wat kunstaas aangeschaft.
Over Eksjö kan worden gezegd dat het een pittoresk stadje is met een nostalgische kern waar vele oude bouwstijlen in stand zijn gehouden. Zeer de moeite waard een bezoekje te brengen.
Met als versterking van ons hechte gezelschap werden Philip en Vincent aan ons team toegevoegd. Vincent wilde graag met mij in de boot en Philip ging bij z’n pa in de boot. Hoe de rest van de clan zichzelf indeelde is me ontschoten. De vier andere jongens gingen hun kansen op een andere locatie beproeven, terwijl wij in onze twee boten langs de noordzijde eens de wateren onveilig wilden maken. Er gebeurde weinig. Wel werd regelmatig baars waargenomen. Dit herkende je duidelijk vanwege onverwacht rumoer aan het wateroppervlak. Hoewel we hier af en toe met flitsende spinners doorheen sleepten, leverde dit niets op. Wel knalde er in het oppervlak een enorme vis op een klein visje. Een snoek of misschien een hele grote baars. Vincent wilde graag het werpen met een jerkbaithengel, uigerust met reel onder de knie krijgen. Hier hadden we mooi de gelegenheid voor, tijdens deze tot nu toe rustige middag.
Langzamerhand kwam Gary weer richting onze boot. En we gingen met de boot al roeiend richting de eilandjes, waar we toch een beter gevoel over hadden. Een met electromotor uitgeruste boot kwam al trollend langszij en mistte een dikke snoek. Driftig wierp ik hierop meteen met een fikse jerkbait richting de plek des onheil. Zonder resultaat. Helaas. Uit de wind, in het lekker najaarszonnetje, stroopten we het kraakhelder water tussen de eilandjes af. Langs de kanten liet ik mijn grote jerkbait (25 cm) tussen de waterplanten dansen en af en toe stil liggen. Uiteindelijk resulteerde dit in meerdere aanbeten en uiteindelijk in een leuke snoek, die Vincent op mooie wijze wist vast te leggen op camera.
Het werd al met al een vrij onvruchtbare doch uitermate gezellig en sfeervolle middag. We hebben leuk wat gekletst en via de walkie talkie hielden we het contact een beetje met de rest. Zodoende kan ik vertellen dat Markjan en Wout allebei nog twee snoeken wisten te verzilveren en Dennis eentje.
De avond verliep al even gezellig als de voorgaande. Gary had wederom voor een lekkere maaltijd gezorgd. Een heerlijke champignonsaus werd geserveerd bij een mooi stukkie varkensvlees. Heerlijke groenten en dergelijke waren een vervolmaking van dit heerlijke gerecht. Een tweetal Zweedse journalisten waren deze avond te gast. Zij hadden nog één en ander te bespreken met Gary. Mooie foto’s werden hierbij gepresenteerd van kolossale brasems en ook zeelten. Na de maaltijd heb ik een rondje gedaan met de bak vol met kunstaas (singing lures) welke ik vlak voor de trip voor de tweede maal voorzien had van de coating. Een ieder die het wilde kon die avond een graai doen naar een mooie jerkbait uit de uitebreide collectie. Zo ook de journalisten, welke enthousiast sportvissers zijn. Als dank heb ik met ze kunnen afspreken, de vangsten op foto vast te leggen en in de openbaarheid te brengen. Ik hoop zo binnenkort mijn lures tegen te komen in een Zweeds visblad of iets in die geest.
Vincent liet zijn katten nog poseren voor de foto met een jerkbait van Singing Lures...zo mooi te zien hoe Vincent ermee bezig was. Hij was enthousiast over jerkbaits en eerder die avond had Vincent zelf van een stuk hout en wat lood een 'eigenbouw' gemaakt, welke met een mooie kleur rood werd afgespoten.
Later in de avond werd er nog door liefhebbenden gespeeld op de X-box. De verdere avond verliep rustig en voor mij alcoholvrij. Na een drukke en veelzijdige dag, eindigde deze dag zeer geslaagd. Moe en voldaan droop langzaamaan iedereen af om in het bedje te kruipen. Heerlijk dromen over wat de komende (laatste dag) ons zou brengen.
To be continued...