Ondanks dat de vangstmeldingen de laatste tijd niet geweldig waren, kon ik het ook afgelopen week niet laten om af en toe eens even een stuk kunstof, hout en andere snoekverrassingen in het water te gooien.
Maandag, altijd een zware dag! Lekker weekendje achter de rug, en dan moet je weer. Het is niet dat ik een hekel aan werken heb, maar wel met meer dan 30 graden op de thermometer!!
En dan nog is het wel vol te houden als je op een kantoortje met airco zit, maar aangezien ik nogal veel met de handjes doe….. ach laat ook maar! ZWETEN! Dat was het!

Toen ik om 5 uur in de auto stapte kreeg ik een idee! Ik gooi de boot in de buurt in een kanaal om even lekker uit te waaien! Uiteraard de hengels mee, maar eerlijk gezegd ging ik zonder verwachting op pad. Het bootje die ik hier momenteel tot beschikking heb heeft geen dieptemeter, en het water waar ik op vis kan ik dan ook niet anders in kaart brengen dan af en toe met verschillend kunstaas te voelen wanneer ik de bodem raak.
Ik had een maat van me gebeld om te vragen of hij mee wou, en daar had ook hij wel oren na gezien het weer. Hij kwam wat later wat geen probleem was, ik kon zo even een stukje terugvaren om hem in te laten stappen. Zo kwam ik er ook eens achter of ik de boot überhaupt alleen in het water kon krijgen!

Dit was gelukkig zo gebeurd en ik begon eerst alleen te vissen. Eerst maar eens langs een steile kant geprobeerd om verticalend een snoekbaars te vangen. Op dat moment wist ik nog niet eens of er wel snoekbaars zwom, maar dat kon me niets schelen. Ik had ondertussen m’n t-shirt uitgetrokken en zat heerlijk te genieten omdat ik af begon te koelen! Heerlijk want ik was de hele dag al nat van zweet geweest!
Ik zit rusig m’n shadje over de bodem te tikken als ik opeens een harde tik krijg. Shadje dubbel… mis! Balen!
Shadje weer laten zakken en verder maar… niet veel later weer een ferme tik en weer het shadje dubbel! Het lijkt vis te zijn, maar ze blijven niet hangen. Ondertussen hoor ik een auto claxoneren en ik zie een donkere golf over de brug rijden. Hé dat is Henri. Gauw naar de afgesproken plek gevaren en binnen een poep en een scheet zat hij naast me.

Goede vent die Henri, want aangezien de temperatuur vond hij het nodig om 2 ijskoude freddy’s mee te nemen, en die gingen er zeker in.
Ik vertelde hem van de 2 ‘aanbeten’ en vol goede moed beginnen we dat stuk nog eens af te vertikalen. Op 2 vastlopers na gaf dit geen resultaat.
We besloten verder het kanaal op te varen om wat ogenschijnlijk interresante stekken uit te vissen.
We kregen geen actie, de hele avond niet, tot we terug gingen richting de auto. Eigenlijk zouden we in éen keer doorvaren, maar plotseling bedacht ik me, ik liet plotseling het gas los wat er in resulteerde dat m’n vismaat bijna voor de boot in het water lag! Ik zag een leuke stek en wou deze hoe dan ook nog even aftrollen.

Ik gooi mijn sd achter de boot, en deze werd nog geen 20 meter verder vol gegrepen. De rest hebben jullie waarschijnlijk al bij vangsten per datum gelezen, maar 1 ding weet ik wel. Deze blijft me zowieso dit jaar bij! Wat een power had deze snoek! Niet normaal. Het mooie van een snoek is dat ze gaan liggen als ze moe gestreden zijn. Maar het leek wel of deze aan de red bull had gezeten, want 6 of 7 keer ging ze onder de boot door alsof het niets was! De hengel tot in het handvat krom, en dat is waar je het voor doet. Aan de ene kant hoop je op nog een run, aan de andere kant wil je hem zo snel mogelijk landen omdat je bang bent om hem te verspelen!
Gelukkig ging alles goed en had ik een fantastische dril en kon de snoek makkelijk geland worden. De vis was puntgaaf!
Na een foto snel teruggezet en tevreden naar huis.

Donderdag ging ik weer met de boot, hetzelfde water op, dit keer met Robin.
Nog steeds was het heel warm. Logischerwijs had ik hoop op de stek waar ik maandag mijn krachtpatser ving, maar dit leverde in het begin weinig op.
Dan maar eens trollen met een kleine dieploper om eventueel ook kans te maken op snoekbaars of baars.
Vanuit het niets stond Robin met een kromme hengel, op exact dezelfde plek als waar ik mijn esox redbulius had gevangen. Helaas schoot deze snoek na een korte dril los, maar we hadden hem gezien! En nog belangrijker, we hadden actie! Waarschijnlijk was dit een kleine 70er.

Even later liggen we in een insteekhaven. Dit was echter wel letterlijk en figuurlijk een ‘insteek’ haven, want toen we met jerks begonnen te smijten komt er een Donker vroutje uit een oude woonboot met wel heel aparte kleding aan naar buiten, afijn… jullie begrijpen wat ik bedoel! Ik krijg hier op het gegeven moment een volger van een kleine snoek, maar helaas schiet deze weer terug het water in.
Het werd steeds donkerder, en we besluiten terug te gaan. Toen we de boot uit het water wouden halen zagen we nog 1 interresant plekje. Toch nog maar even proberen dan.
Ik heb ondertussen mijn vriendin aan de telefoon als ik opeens zie dat Robin een volger heeft van een redelijke grote schim die wegdraait.

Ik hang op en begin ook te gooien. Als tot de boot binnentik zie ik een volger, nee 2!
Gekkenhuis denken we! Dit moet vis op gaan leveren. We blijven nog een kwartiertje gooien zonder resultaat. Als we teruggaan, besluiten we nog 1 keer voor de ‘hotspot’ langs te trollen. Pluggen erachter…. BAM! Hangen. Robin is in gevecht met z’n 1e snoekbaars ooit! Ze zitten er dus toch, de dril was kort! Maar Robin was blij, weer een soort erbij.
In alle blijdschap vergeten te meten, dus waren we verplicht om hier nog eens heen te gaan in de hoop om er dan nog 1 te vangen.

Maar eerst hadden we nog de zaterdag. Deze dag had ik met Pieter afgesproken op groot water waar eigenlijk altijd wel een visje te vangen is maar toch kan ik kort zijn over de dag!
Het was niets, nada, noppes! Ja toch wel, het was warm! Veel te warm! Geen aanbeten, helemaal niets!
Zonde van zo’n hele dag, maar gelukkig is er altijd wel gezelligheid in de boot van Pieter en hebben we ons zeker wel weer vermaakt.
Het mooie van het warme weer is dat er ook wel eens mooie mensen varen. Uiteraard kijken wij hier niet naar.

Dan komen we bij gisteren! Het weer was volledig omgeslagen, onweer en regen, niet echt de ingrediënten om te gaan vissen! Nouja, regen kunnen we wel hebben, maar onweer… nee te gevaarlijk.
Er is een zware bui actief als ik van m’n werk thuis kom, maar ik zie op buienrader dat deze snel wegtrekt. Robin snel gebeld, en hij kon mee! Mooizo, wel onder voorbehoud, want 1 flits of donder en ik ben er weer uit! Gelukkig was Robin het hier ook helemaal mee eens en gingen we vol gas richting de waterkant.

Eerst maar even op de stek waar we de dubbele volger hadden gehad. Ik gooi een paar keer met een fatso over de spot al ik er een harde tik op krijg! Vis! WAT WOL’T ZE DAH? Klinkt het door de boot, en nogal typische twentse uitspraak. Ook dit blijkt weer snoekbaars te zijn, en na een snelle foto gauw weer teruggezet!
Even later is het Robin die op de zelfde plek snoekbaars haakt die aardig z’n best doet! 100% dit is een pr!
Gauw geland en gemeten, en het feit is dat hij z’n pr op 61 cm heeft gezet! Natuurlijk wat passende foto’s gemaakt en vol goede moed verder vissen!
Maar eigenlijk kon het al niet meer stuk, we waren nog geen half uur aan het vissen en hadden al 2 snoekbaarzen! Even later krijg ik een aanbeet naast de boot! Helaas lost deze meteen en we besluiten de ‘snoekstekken’ nog even af te gaan. Dit was echter van korte duur, want de lucht begon negatief te verkleuren, en na een belletje met het thuisfront wist ik helemaal zeker dat ik moest maken dat we bij de auto kwamen!
Toen de boot op de kar lag en wij in de auto zaten ging het los! Flits flits.. DONDER, flits donder…. Wat was ik blijk dat we in de auto zaten!

Heerlijke dagen gehad, en we hebben het water weer wat beter leren kennen!

RIX